Apolitik(?) bir genç olan ben, ülkem insanın eline klavye aldığında bazı olaylara tepkisini gösteriş şekline bazen anlam veremiyorum. Bilgi çağında olduğumuzun iddia edildiği şu zaman diliminde bilgisiz ve arkası boş şekilde, bazı olaylara sırf tepki göstermek adına bilgi kirliliği yapıyoruz.
Sosyal medya denen kavramın ortaya çıktığından beri ve eskilerde asosyal olarak sınıflandırılan bilgisayar başındakilerin günümüzde sosyal medya uzmanı olduğu şu zamanlarda, bazı olaylara karşı tepki göstermek daha kolay oldu gibi. Hem kolay, hem de daha fazla kişiye ulaşılabilme bu sosyal medya denen olayın sanırım en büyük avantajı. Ama peki verilmek istenen mesajlar, gösterilen tepkiler gerçekten bir şey ifade ediyor mu?
Twitter’den ya da Facebook’tan(ya da bilimum benzeri platform), sosyal olaylara karşı yaptığımız yorumlar, tepkiler ya da söylemek istediklerimiz gerçekten bu sosyal olaylara bir katkıda bulunuyor mu? Kesinlikle hayır… Literatürde bu olayı Slacktivism olarak isimlendirenler , bazı olaylara karşı tepki göstermenin sadece kişisel tatmin için yapıldığını ve aslında hiç bir etkisinin olmadığını söylüyor. Çok da doğru söylüyorlar… Kendimce ‘Vicdan mastürbasyonu’ olarak adlandırdığım bu pasif-agresiflik, ne yazık ki bir şey yapmış olma hissinden başka bir şey katmıyor kimseye…Sadece ortak bilinç oluşturmak adına fayda sağlıyor olabilir belki. Ama tabi ki bu da ne yazık ki yeterli değil…
Güzel ülkemde de bu olay aldı başını gidiyor…Twitter’da yapılan retweet’ler, Facebook’da paylaşılan abuk sabuk arkası boş şeyler, olayların ve korunmaya çalışılan kavramların değerlerine sadece zarar veriyor. Rahatsız olduğunuz bir olaya karşı Twitter’dan ya da benzeri platformlardan sövmek ne yazık ki o olayı düzeltmiyor. Düzeltmezde…Ne yazık ki teknoloji daha o kadar ilerleyemedi. Haa belki bir gün, Twitter’da en çok takipçisi(?) olan kişinin başbakan olduğu ve bu twitter hesabına gelip, en çok retweet edilen mesajların kanun olduğu bir ülkede yaşıyor bulabiliriz kendimizi…Kim bilir(!!!!!!) (:
Herkesin siyasi ve sosyal düşüncesi kendine tabi de, benim güzel ülkemin gittiği yola pek bir inancım yok. Gittiği yolun yol olduğunu düşünmüyorum. Benzer sınırlar dahiliğinde, etrafımda ki azınlığında böyle düşündüğünü görebiliyorum ama bir şey yapıl(a)mıyor olması ilginç. Ne yapılır, ne yapmak lazım gibi şeyler için de ne yazık ki almış olduğum eğitim ve bulunduğum pozisyonlar pek bir şeye izin vermiyor. Zaten apolitik(!) bir gençim(?)…Ama şunu da biliyorum ki Twitter’dan ya da benzeri platformlardan gösterilen tepkiler, atılan mesajlar hiç bir b.ka yaramıyor, yaramayacak. Sadece vicdan mastürbasyonu ne yazık ki. Bazı şeyleri değişmesi ya da düzelmesi için, başka şeylerin de yapılması lazım sanki…
Neyse, ben yapmıyorum…Siz yapın…