“User Story”, Scrum’da çok önemli kavramlardan bir tanesi. Aslında tüm yazılım geliştirme projelerinde bu kavram var. Ama farklı şekilde ele alındığından ya da gerekliliği ve önemi çok farkında olarak ele alınmadığından dolayı zaman zaman havada kalan bir kavram olabiliyor.

Genellikle çeşitli analizlerden sonra ortaya çıkan iş gereksinimlerinden(Business requirments),  fonksiyonel gereksinimler(Functional requirments) ortaya çıkartılıyor ve yapılacak iş(task-item) şeklinde ele alınıyor. Ama ne yazık ki çok da doğru bir şekilde “task” olarak ele alınmadığından dolayı(-ki bu noktada, kişisel olarak “task” olarak bir kavramın bu aşamada ele alınmasının doğru olduğuna inanmıyorum) gün sonunda sahipsiz, fazla bir şey ifade etmeyen, ya da ifade ettiği kavramın ürün açısından bir geçerliliği olmayan kavramlar ortaya çıkıyor. Geliştirme bittiğinde, çıkan ürünle bu “task”lar karşılaştırıldığında çok farklılıklar gözlemleniyor falan. Geliştirme sürecindeki en önemli sorunlardan biri sanırım da bu.

Bu noktada “User Story” kavramının çok iyi anlaşılıyor olması, fonksiyonel ihtiyaçları ortaya çıkarmada ve paylaşmada çok önemli. “User Story” basitçe; ürünü kullanan veya ürün sahibi için değerli olan ve anlam ifade eden fonksiyonel(?) özelliklerin belirtildiği ifadeler demek çok da yanlış olmaz sanırım. İfade yöntemi olarak bir çok kaynakta, belli formatlar da kartlar görebilirsiniz. Ama artık çokta tercih edilen bir yöntem olduğunu düşünmüyorum kendi tecrübelerimden dolayı. Pratikliğin önemli olduğu Agile yöntemlerde bu tarz kartlar hazırlamak falan sıkıcı olabilir. “User Story”leri postitler ile ifade ediyor olmak en kolay yöntem.Ki “User Story”lerin herkes tarafından kolayca ulaşılabilecek olması postitlerin sağa sola yapıştırılabiliyor olmasından dolayı da postitlere artı puan katan bir nokta.(: (Sponsor:Post-It)

Fonksiyonel özelliklerin ifade yöntemi dedik…Peki ne kadar ayrıntılı olacak bu ifade? Çok fazla değil…Ürün sahibi veya kullanıcı acısından değeri olan tek bir anlamlı cümle yeterli olacaktır.

As a user, I want to post a comment to your blog with my Facebook account,so that I do not have to create another account in your blog.

Yukarıdaki örnekteki gibi tek cümle olarak ifade ediliyor olması, yapılacak işlerin daha net ortaya çıkmasında faydalı olacaktır. “As a <rol>, I want to <amaç>, so <sebep>” şeklinde bir format Scrum’ı ortaya çıkaran kişilerin “User Story” için gösterdiği bir format. Amaç ve sebep ilişkisi açısından ele alındığında da ne kadar doğru bir ifade şekli olduğunu zaten kendi de gösteriyor. Burada bir başka önemli nokta “User Story”lerin herkes için aynı şeyi ifade ediyor olması gerekliliği. Takımdaki kişiler için farklı şeyler ifade ediyorsa bir “User Story”, onun için çok da anlamlı bir “User Story” demek doğru olmayacaktır.

Yukarıdaki örnekteki <rol>,<amaç> ve <sebep> kavramlarının netliği “User Story”nin anlamını güçlendirecektir. Buradaki;

• Rol: Ürün sahibi,ürün kullanıcısı,geliştirici,testçi gibi proje ve takım içerisinde olan herkes olabilir.
• Amaç: “User Story”nin ifade etmeye çalıştığı, ürün özelliği ya da fonksiyonu.
• Sebep: Yapılacak ya da geliştirilecek olan özelliğin sebebi.

Başarılı ve doğru bir “User Story”nin dayandığı bir kaç özellik var. Tabi ki bunlar kesin ve doğru şeyler değil ama bir çok kaynakta benzer şeylerden bahsedildiğini göreceksiniz.”User Story”ler birbirinden olabildiğince bağımsız olmalıdır. Bu bir “User Story”nin net olarak anlaşılması için en önemli faktördür. Bazı ürün fonksiyonları geniş bir ifadeye sahip olabilir, bunları yapabildiğimiz kadar anlamlı parçalara ayırmak önemlidir.

“User Story”ler kural babında kesinlik ifade etmemelidir. Takım tarafından tartışılabilir ve geliştirilebilir. Zamanla değişecek ihtiyaçlardan dolayı bu yaklaşımda yazılması, değişen ihtiyaçları daha iyi görmede yardımcı olacaktır.Aynı zamanda “User Story”nin farklı bakış açıları ile doğru bir şey ifade etmesi de bu yolla olacaktır.”User Story”ler yukarıda da bir çok kere belirttiğim üzere değerli ve anlamlı olmalıdır. Açıkcası bence en önemli özellik bu.

“User Story”ler tahmin edilebilir olmalıdır. Bu tahminin gerçekçiliğinden çok, “User Story”lerden çıkacak “task”ların tahmininin gerçekliği daha önemlidir. Direk “User Story”e tahmini bir puan vermekten çok, tahmin sırasında oluşturulacak “task”lara tahmini bir puan vermek ve bunların toplamı ile “User Story”nin tahmini puanının ortaya çıkmasında daha doğru bir yol olduğunu söyleyebilirim.Bu konuda çok sorun yaşadık ama sonradan ayırdığımız “task”lara verdiğimiz tahmini zamanlar puanlarının daha anlamlı olduğu kanısına varmıştık.

“User Story”ler küçük ama anlamlı olmalıdır. Ne kadar büyük olursa, karmaşıklığı o kadar artar,anlamı o kadar derinleşir. Çok fazla küçük olursa da ifade etmeye çalıştığı kavram o kadar silik olur.

Şimdilik “User Story”ler ile ilgili olarak tecrübelerime göre bunları söyleyebilirim. Önceki yazılarımda da söylediğim gibi bu konuda ciddi bir bilgi paylaşımına girmek istiyorum, ilgileniyorsanız mutlaka fikirlerinizi, sorularınızı, eleştirilerinizi paylaşın.